September 19, 2023
සුළු ප්රාතිහාර්ය දෙපාර්තමේන්තුව- පොත ගැන විස්තර
September 18, 2023
Miss Potter- Movie
The works of Beatrix Potter have been always close to my heart. It might be because just like her, I have a never ending childlike fascination for animals and nature. I used to spin long tales of woodland creatures and fairies for my little one, long ago, and the Tales of Benjamin Rabbit by Beatrix Potter were always an inspiration. To this day, I can spend hours gazing at her intricate sketches.
Later on, I moved on to writing and at one point translated Beatrix Potter's stories out of sheer love. My love for painting too was rekindled around that time and to this day I am the happiest when I am sketching and painting little creatures and fairy houses.
I had never come across Beatrix Potter's life story before, so finding a movie based on her life was quite refreshing. This movie is a bit sad but lovely at the same time. It gives us insight to how hard it must have been for her to start up as an author and illustrator in an era where no one thought much about 'just stories written for children'.
Sometimes when no one really believes in you- not even yourself- you just need one person who does. One person who believes in you unconditionally and without accepting any excuses from you. Then, and only then, miracles can happen.
Thank you to all those believers who happen to cross the paths of the reluctant creators. Always remember that you are the reasons behind some great miracles!
Directed by Chris Noolan
September 12, 2023
සුළු ප්රාතිහාර්ය දෙපාර්තමේන්තුව - කෙටිකතා එකතුව
September 10, 2023
කරුණාවන්තම මිනිස්සු
උපතින් ඒ ගුණය ලද්දෝ නොවෙති
ඔවුන් එය වගා කර ගත් අයයි
තමන් සිරව සිටි කළු අඳුර කණිමින්
පිටතට ආ අයයි
හැම අහිමිවීමක්ම
පාඩමක් බවට හරවා ගැනීමට
සටන් කළ අයයි
ඉබේ පහළ වූයේ නැත
ඔවුන්ට සිදු වූ දේවල් නිසා
දෘඩ වීම වෙනුවට
මොළොක් වීම
තෝරාගත් අයයි
ඔවුන් යහපත ගැන විශ්වාස කිරීම
තෝරාගෙන ඇත්තේ
දයාව කෙතරම් අවශ්යදැයි
දන්නා බැවිනි
මේ ලෝකයට
මෘදු බව කෙතරම් වැදගත්ද යන බව
අත්දැකීමෙන් දන්නේ ඔවුන් ය
පරිවර්තනය- හෙල්මලී ගුණතිලක
Translation of the poem 'The Kindest People' by Bianca Sparacino
Digital painting
September 05, 2023
තාත්තා කළ උදව්ව
September 01, 2023
සතියක්ම තනියම
කන්දක්ම රෙදි සෝදා
වේලෙනු පිණිස වැනුවෙමි
ඉනික්බිති මා නගරයට ගියේ
තරමක් අවිවේකී වනු පිණිසයි
මා යළි ගෙදර එද්දී
රෙදි වැල මත
ඔබේ හොඳම කමිසයේ අත
මට ආචාර කරන්නට මෙන් එසැවිණි
අප දෙදෙනාගේ රෑ ඇඳුම්
සිහින් මඳ සුළඟෙහි
වෙළෙමිනි… ලෙහෙමිනි
එළඹුණත් රාත්රිය මා වෙත
දහවලය ඔබට, ඔබ සිටින තැනට
පිරී ඇතිමුත් සරත් සඳ
විසිරුණු වලාකුළු
මුවාකර ඇත එහි දීප්තිය
කැන්සාස් නගරය තරමට
පළල් ය, පැතලි ය
ඇඳේ ඔබ නිදන තැන
ඔබේ කොට්ටය පෙනේ
තරව, සිසිල් ව
රූපකයක් ව
පරිවර්තනය - හෙල්මලී ගුණතිලක
August 24, 2023
Why Women Kill- TV Series
August 19, 2023
August 15, 2023
තුන්දහස් වසරක යාඥාව
"In China we say Xiu hai shi ke tong zhou" Mr. Shi says." It takes three hundred years of prayers to have the chance to cross a river with someone in the same boat."
There is a reason for every relationship, that is what the saying means. Husband and wife, parents and children, friends and enemies, strangers you bump into in the street. It takes three thousand years of prayers to place your head side by side with your loved one's pillow."
A Thousand Years of Good Prayers -Yiyun Li (page 192)
එකම යාත්රාවක
එතෙර වන්නට නදියක්
තුන්සියක් වසරක් වත්
යාඥා කළ බව අප
පැහැදිලියි නිසැකයි
චණ්ඩ රළ කැළඹෙද්දී
හැපි හැපී ගල් කුළු මත
දෙහද හඬ පමණක්
මුමුණ මුමුණා රහසෙන්
දෑත් අල්ලා තරයේ
ළංව උන්නා නුඹ, මම
එයිනුදු නොනැවතී
වසර දහසක් වත්
යාතිකා කරනට ඇති
නික්මුණ ද යාත්රාවෙන්
අත් අත්හරිනු නොහැකිව
තැවී දැවුණේ එනිසයි
එහෙත්
එක සිතින් එක වර
යාඥා නොකළෙන්
දිගු තුන්දහස් වසරක්
වෙන්ව යන්නට යෙදුණයි
ගැඹුරු නින්දකදී
නුඹේ ඇසිපිය නිසලව
වැතිරෙන අයුරු කොපුලත
දකින්නට වරමක් නැති
හේතුව එයයි, නියතයි
දිගු තුන්දහස් වසරක්
යාඥා නොකළෙන්
එක සිතින් එක වර
වෙන්ව යන්නට යෙදුණයි
August 11, 2023
නිහඬ
August 07, 2023
සමුගැනීම
Translation of the short story ‘Sea Lounge’ by Kamala Das
මුහුදුබඩ අවන්හලේ සුදු සහ තද රත් පැහැති බුමුතුරණෙන් යුතු වූ පඩිපෙළ නැගීමට පෙර, සත්යාවෘත විසින් තමන් කියන්නට යන දේ බොහෝ වතාවක් පුරුදු පුහුණු වී තිබිණි. නමුත් එහි දොර වෙත එළඹෙද්දී හදිසියේ දැනුණු තැති ගැනීමක් නිසා ඔහු මඳක් නතර වූයේ ය. ඇය වැළපෙනු ඇතිද? අන්තිමට එවන ලද ලිපි දෙකෙහි තිබුණු ආකාරයට ඔහු වෙනුවෙන් ඇති නොසැලෙන ආලය සපථ කරමින් ඈ විකාරරූපී ලෙස හැසිරෙනු ඇතිද? තමන් මේ හමුවීම සඳහා තෝරාගත්තේ වැරදි තැනක් ද? ටාජ් හෝටලය නිරතුරුවම තමන් හඳුනන අයගෙන් පිරී තිබිණි. මේ මුහුදුබඩ අවන්හලේ දී නම් ඇයව විශාල මල් පෝච්චියක් පසුපසින් අසුන් ගැන්වීමට හෝ අවන්හල කෙලවර ඇපොලෝ ජැටිය පේන මානයේ වූ මේස පෙළට කැඳවා යනු හෝ හැකිවනු ඇත.
අනිවාර්යයෙන්ම මේ හමුවීම පහසු නොවන බව ඔහුට හැඟිණි. ඇය තමන්ගේ සිරුර කැපී පෙනෙන අමුතු ඇඳුම් ඇඳීමට ප්රිය කළා ය. පසුගිය වසරේ දිනක වෙළඳ සංකීර්ණයකදී ඔහුට හදිසියේ ඇයව හමු වූ වේලාවකදී ඇය ගෙල වටා රත් පැහැති සාළුවක් ඔතාගෙන සිටි අතර ඇගේ ජීන්ස් කලිසමට අල්ලා තිබුණු අන්ඩ හතර නිසා ඊට විසුළු බවක් එක් වී තිබිණි. “මම නිකම් පිස්සියෙක් වගේද?” ඇය එදා ඔහුගෙන් ඇසුවාය. මේ ගමනටත් ඈ එලෙසම හැඳ පැළඳ ආවොත්? එසේ වුවහොත් ලැජ්ජාව නිසා තමන්ගේ පණ යනු ඇතැයි ඔහුට සිතිණි.
ඔහු දොර තල්ලු කරගෙන ඇතුළු වූ විගසම ඇයව දුටුවේය. දෙවෙනි මේසයේ අසුන්ගෙන සිටි ඈ දුක්මුසු ලෙස මුහුද දෙස බලා සිටියාය. ඇය බලා සිටි දෙසට නෙත් යැවූ ඔහුට පෙනුණේ සැන්දෑ අහසත්, නිල් පැහැයෙන් දිලිසෙන මුහුදත්, සුළඟට ඉල්පෙන සුදු පැහැති රුවල් සහිත බෝට්ටු පෙළත් ය. ඔහු ඇය ඉදිරිපසින් අසුන්ගෙන ඇයට ‘හෙලෝ’ කීවේ ය. ඈ සෙමෙන් ඔහු වෙත මුහුණ හරවා සිනාසුණා ය.
“මම විනාඩි කිහිපයක් පමාවුණු එක ගැන සමාවෙන්න. මාව කාර්යාලයේ වැඩකට කොටු වුණා.” ඔහු කීය
එය අසා ඈ හිස සලා “මම මට ඇණවුම් කළා,” කීවාය. ඈ ඉදිරිපස කුඩා මධු බඳුනක් විය.
ඔහු සේවකයෙකු වෙත සන් කර හැම්බර්ගරයක් සහ කෝක් පානයක් ඇනවුම් කළේය.
“ඔයා කවදාවත් බොන්නේ නැද්ද?” ඇය විමසුවාය.
“අද මට සනීප මදි” මෙනු පත අතපාත ගාමින් ඔහු පිළිතුරු දුන්නේ නොසන්සුන් ලෙසයි.
‘මම හොඳ සිහියෙන් ඉන්න ඕන’, ඔහු තමාටම කියා ගත්තේය. ‘මත්පැන් බීලා මෙයා ගැන මගේ හිත වෙනස් වෙන්න අරින්න නරකයි.’
තමන් ඇයව විවාහ කරගැනීමට අදහස් නොකරන බව ඔහු කෙටියෙන් කිව යුතුය. ඇය ඔහුට දුන් ආදරය ගැනත්, ඇය නගරයට ආ අවස්ථාවන්හි දී කළ කතාබහ වල සහ ඇය එවූ ලිපි වල වූ කරුණාබර බව ගැනත් තමන් ස්තූතිවන්ත බව සඳහන් කළ යුතු ය. ඉන් ඔබ්බට යමක් මෙහි නොමැති බැවින් ඔහු ඈ සමඟ අනුකම්පා විරහිත ව හැසිරෙන්නට ඉටාගෙන තිබිණි. ඔහු සමඟ අනාගතයක් ගැන සිහින මැවීම ඇය සිදු නොකළ යුතුය. ඇය ඔහු කැමති වර්ගයේ කාන්තාවක් නොවිණි. ඈ ම තමන්ට ‘පිස්සියක්’ යැයි කියාගත්තා ඔහුට හොඳහැටි මතක ය. ඔහුගේ කැමැත්ත වූයේ නවීන ගති ඇති ලාලිත්යයෙන් යුතු ගැහැනුන්ටයි.
“මට අනම් මනම් දොඩවන්න කාලය ගත කරන්නේ නැහැ,” ඔහු එක එල්ලේ ඇගේ දෑස දෙස බලමින් කීවේය. “මට ඔයාව කසාද බඳින්න අවශ්ය නැහැ. ඇත්තම කියනවා නම් මම තව අවුරුදු දහයකට වත් බඳින්න බලාපොරොත්තුවක් නැහැ.”
ඇය තම අතේ වූ වීදුරුව සෙමෙන් කරකවන්න විය. එය ලා පැහැති මධු පානයක් සහිත සිහින් උස පළිඟු වීදුරුවක් වූ අතර ඒ තුළ දෙහි පෙත්තක් පාවෙමින් තිබිණි. ඇගේ දිගු අතැඟිලි ඉතාම අලංකාර බව ඔහු පළවෙනි වතාවට නිරීක්ෂණය කළේය. අගේ සුරතේ මැද ඇඟිල්ලේ පැළඳ සිටි මුදුවේ වූ නිල් මැණික් ගල් දෙක ඇගේ අහස් නිල් පැහැති සාරියේ පැහැයට මැනවින් ගැලපුණි. ඇගේ නිල් සාරියත් නිල් ගල් ඇල්ලූ මුද්දත් සමඟ ඈ ඒ අවන්හල තුළට සයුරේ සුන්දරබව රැගෙන විත් තිබිණි. ඈ ව පෙනුණේ ඈත අහසේත්, මුහුදේත්, රුවල් බෝට්ටු වලත් කොටසක්ම ලෙසිනි. ඇගේ මේ ලාලිත්යය තමන් මීට පෙරදී නොදුටුවේ ඇයිදැයි සිතමින් ඔහුගේ සිත නොසන්සුන් වන්නට විය.
නමුත් තමන් තීරණය ගෙන අවසාන ය.
“ඒකට කමක් නැහැ, මට තේරෙනවා, කරුණාකරලා මං ගැන වධ වෙන්න එපා.” ඈ කීවාය.
“ඔයාගේ තාත්තා ඊයේ මට කතා කළා.” ඔහු කීවේය. හැම්බර්ගර් එකෙන් කටක් කද්දී තමන්ගේ හැසිරීම් අපිළිවෙල බව ඔහුට හැඟිනි.
“ඔව් තාත්තා මට කිව්වා,” ඈ සන්සුන් ස්වරයෙන් කීවාය. “එයා ගැන හිතන්න එපා, මම මේ හැම දෙයක්ම එයාට පැහැදිලි කරන්නම්.”
“ඒත් ඔයා ලබන මාසේ ඇමෙරිකාවට යන්න කළින් විවාහ වෙන එක නේද තාත්තාගේ කැමැත්ත?” ඔහු ව තමන්ට අවශ්ය බව කියා තවත් අවස්ථාවක් දෙන ලෙස ඈ ඉල්ලනු ඇතැයි සිතමින් ඔහු ඇසුවේය.
“මම මගේ පරණ පෙම්වතාව බඳිනවා, එයා අවුරුදු ගානක් තිස්සේ මං ගැන පිස්සුවෙන් හිටියේ. දැන් ඕවා ගැන හිතන්න ඕන නැහැ, ඔයාගේ අලුත් රස්සාව ගැන මට කියන්නකෝ.”
ඉනික්බිති ඔහු තමන්ගේ ආයතන ප්රධානියා ගැනත්, ගෙවල් අයිතිකරු ගැනත්, මිතුරන් ගැනත් කතා කරද්දී ඈ උස් වීදුරුව වෙත දෑස යොමු කරගෙනම එය තම ඇඟිලි අතර කරකැවූයේ එය ඔවුන් දෙදෙනාගේ අනාගතය පෙන්වන පළිඟු බෝලයක් වූ ලෙසිනි. ඇගේ ඒ ක්රියාව ඔහුගේ අවධානය තදින් පැහැර ගත්තේය. ඇගේ පැහැපත් දෑත ඔහුගේ දෑස ඉදිරියේ රැඟුමක් පාන බවක් ඔහුට දැනුණි. අවන්හලෙන් පිටත අහස කළුවර වෙමින් තිබිණි. ඇගේ සන්සුන් බව දෙස පුදුමයෙන් බැලු ඔහුට ඇගේ දෑසත් කෙමෙන් අඳුරු වෙනවාදැයි සිතාගනු නොහැකි විය. හැම්බර්ගරයෙන් අඩක් පිඟාන මත ඉතිරි කළ ඔහු තම මුව පිසදා ගත්තේය.
“මේ හැම්බර්ගර් එක හරි නැහැ, මම හිතන්නේ නැහැ මට ඒක කාලා ඉවර කරන්න පුළුවන් කියලා.” ඔහු කීවේය.
ඇය සිනාසුනාය. “දැන් මට යන්න වෙලාව හරි.” ඈ කීවාය.
තව ටික වෙලාවකින් ඔවුහු එක්ව මුහුදුබඩ අවන්හලේ පඩි පෙළ බසිමින් සිටියහ. එහි බුමුතුරුණු රටාවේ හැඩ අගය කරමින් ගිය ඈ, පිවිසුම් ශාලාවේ වූ පොත් හලේ නැවතී, සඟරාවක පිටුවක් දෙකක් පෙරලා බලා, හෝටලයෙන් පිටව යන්නට සැරසුණා ය.
“ඔයාට මම ඒ සඟරාව අරන් දෙන්නද?” ඔහු උනන්දුවෙන් ඇසුවේය.
“එපා, එපා, ඕවා බොහොම මිළ වැඩියි, ඒ වුනාට ස්තූතියි” ඈ කිරිගරුඬ පියගැට පෙළ මත නැවතී කීවාය.
සුළඟ සමඟ ඉගිලෙන්නට වූ ඇගේ කෙහෙරැළි මොහොතකට ඇගේ මුහුණ වසා පැතිරී, නැවත සන්සුන් විය. ඈ දිස් වූයේ බෙහෙවින්ම සුන්දර ලෙසයි. තම ජීවිතයේ තිබෙන සුන්දරත්වය ඈ සමඟ අතුරුදන් වන්නට යන බව තම හද රිදුම් දෙද්දී ඔහුට වැටහිණි. ලිපියක් ගැන හෝ නැවත මුණ ගැසීමක් ගැන සඳහනක් රහිතව ඈ ඔහුගෙන් ඉවත් වෙමින් සිටින්නීය. සියල්ල අවසන් වී තිබිණි.
කලබල වූ ඔහු, “ඔයා කැමති තැනකට මට ඔයාව බස්සන්න පුළුවන්” කීවේය.
එහෙත් ඈ හිස සැලුවාය. “නැහැ මට ඇවිදින්න ඕන,” අගේ කටහඬේ සිනාවක් මතු වෙමින් තිබිණි. “නැත්නම් මේ ලස්සන හවස් වරුව අපරාදේ, මට බොහොම දුරක් ඇවිදගෙන යන්න ඕන, ස්තූතියි ඔයාට.”
ඉනික්බිති ඈ වමට හැරී ඉන්ටර්කොන්ටිනෙන්ටල් හෝටලය පසුකර, සන්ධ්යා සුව විඳින්නන් සහ සිප්පි කටු බෝනික්කන් විකුණන වෙළෙන්දන් අතරින් ඇවිද ගොස් නොපෙනී ගියා ය. ඉන් අනතුරුව අඳුර එළඹිණි.
පරිවර්තනය - හෙල්මලී ගුණතිලක
August 05, 2023
කුණාටුව
පරිවර්තනය - හෙල්මලී ගුණතිලක
Translation of an excerpt of the book 'Kafka on the Shore' (2002) by Haruki Murakami
Digital Painting
August 01, 2023
පාපෝච්චාරණය
Translation of the poem 'Confession' by Charles Bukowski
බළලෙකු ඇඳට පනින ලෙස
මරණය මා වෙත එන තෙක්
බලා සිටිමි මම
ඉතා කණගාටුයි
මට මගේ බිරිඳ ගැන
ඈ දකීවි
මේ දරදඬු, සුදුමැලි සිරුර
වරක් දෙවරක් එය සොලවනු ඇත ඇය
“හෑන්ක්!”
යැයි ඈ කෑගැසුවත්
හෑන්ක් පිළිතුරු නොදෙනු ඇත
මා වඩාත්ම තැවෙන්නේ
මගේ මරණය ගැන නොව
මා මළ පසු
ශූන්ය බව පිරුණු පොදියක්
සමඟ ඉතිරිවන
මා බිරිඳ ගැන ය
එහෙත්
මා කැමතියි ඈ ට කියන්නට
ඈ අසල සැතපුණු
හැම රැයක් ම
අප අතර ඇතිවූ
හැම නිෂ්පල
බහින් බස් වීමක් ම
ඉතා කදිම බව
එමෙන්ම
මා මෙතෙක් කීමට බිය වූ
අමාරුම වදන්
දැන් කිව හැක
‘ඔබට ආදරෙයි මම’
පරිවර්තනය - හෙල්මලී ගුණතිලක
July 26, 2023
තෝරාගැනීම්
Translation of the poem 'Choices' by Nikki Giovanni
මා කැමති දේ
කළ නොහැකි නම්
මා කළ යුත්තේ
අකමැති දේ නොකර සිටීමයි
ඒ තෝරාගැනීම් දෙක
අසමාන වූවත්
ඒ මට කළ හැකි හොඳම දෙයයි
මට රිසි දේ
ලබාගනු නොහැකි නම්
මා කළ යුතු වන්නේ
මා සතු දේ ට
රිසි වීමයි
අඩුම තරමේ
රිසි වීමට තව දේවල් තිබීම ගැන
සතුටු වීමයි
මට වුවමනා තැනට යා නොහැකි විට
මඟ සලකුණු පෙන්වන තැනට
මා යා යුතුයි
එසේ යන්නේ
ඒ සමාන්තර ගමන
අවශ්ය තැනට එක එල්ලේ යන ගමනට
අසමාන බව
හැමවිටම තේරුම් ගනිමිනි
මා හඟින දේ
කියාගනු නොහැකි විට
කියාගත හැකි දේ පමණක්
හඟින්නට හුරු වෙමි
පර්යාය නොවන බව දනිමි
අන් සතුන් අතරින්
මිනිසා පමණක්
හඬන්නට උගත්තේ එබැවිනි
Digital Painting