"ඉස්සර ලීව කවි කෝ දැන්?"

"ඉස්සර ලීව කවි කෝ දැන්?"

අහස ගිනියම් රතු වී
ඉර මිලින වන සිතුවම
අහම්බෙන් ඇස දැවටෙන
හවස්වරු ඉඳහිට ඇත
බිඳුවක් හුස්ම නැවතී
කවියක සියුම් තටු හඬ
හිත පතුළ සර සර ලයි
උපදින්න වෙර දරමින

අනෝරා මහා වැස්සක
තෙමි තෙමි දුර අවිදින
රුවක හුරු පුරුදුම බව
ළඟ නතරවෙයි හදවත
දුර අතීතෙක ළඟ හිඳ
අකුරු එක එක ඇමිණුව
කවියක දුහුල් මතකය
බොඳ වෙයි පෙනී නොපෙනිම

නූපදින කවි කොතැනද
වංකගිරියක සැඟවීද
වැසි දියක තෙතබත් වී
ලිහී විසිරී මැකුණිද
ඉතින් කවි උපදිනු නැත
අතීතය යළි එනු නැත
විසිතුරු සැඳෑවෙන් පසු
එබෙන්නේ ඝන කළුවර

-හෙල්මලී ගුණතිලක
Photo- Bur Marigolds in Cairns QLD