ඉතින් නැගිටින්නකෝ!

 

ඔන්න දවල් වෙනකම් නිදාගන්න හිතාගෙන ඉන්න දවසක උදේම එක පාරට කණ ළඟින්ම බුරන සද්දයක් නිසා ඇහැරෙනවා. ඇඳේ අනෙත් පැත්තට හැරිලා බලද්දී මෙන්න එතැනම ඇස් දෙකක්! එකසිය ගාණට වැනෙන වලිගයක්! 

"ඉතින් නැගිටින්නකෝ!"

මේ චිත්‍රය ඇන්දේ ජීවිත කාලයක් තිස්සෙම වලිග වනමින් පස්සෙන් ආව, එක එක කාලවල අපි එක්ක හිටිය බලු සුරතලුන් ගැන සොඳුරු මතක අතරේ ගැවසෙමින්.

~ අපේ ගෙදර කෙල්ලෝ තුන්දෙනා පරෙස්සම් කරන එක තමන්ගේ ප්‍රධාන රාජකාරිය කරගත්ත, ඒ කාලේ අපිව බස් වලට ඇරලවන්න ගිහින් වැඩි හොඳට ඒ බස් වලටත් නැග්ග බල්ලෙක්.. 

~'නාවන්න ඕන', 'බාල්දිය', 'දම්වැල ගේන්න' වගේ වචන කටින් පිටවෙන්නත් කළින් අඩි පහක් හයක් උස තාප්පයෙන් පැනලා එක මොහොතින් අතුරුදහන් වුණ, ආයෙත් රෑ වෙනකම් missing වුණ බල්ලෙක්... 

~ vet දොස්තර මහත්තයා බෙහෙත් විදින්න කිට්ටු වෙද්දී දොස්තර මහත්තයාව මතක් වෙන්න තියාගන්න කියලා කමිසේ සාක්කුව ඉරාගත්ත බල්ලෙක්... 

~ තමන් ඇර වෙන කිසිම සතෙක් වත්තේ මායිමට එන්න තහනම් බව තදින් විශ්වාස කළ- පූසෝ, තලගොයි, ඌරු මීයෝ, ලේන්නු එක මොහොතින්, එක හිතින් දඩයම් කළ බල්ලෙක්...

~ එකම පවුලේ උනත් පාටිනුත් ගතිගුණ වලිනුත් අහසට පොළොව වගේ වුණු එකිනෙකා ඇතුවත් බැරි නැතුවත් බැරි වුණු බලු අක්කා- නඟාලා දෙන්නෙක්...

~ ගෙදර කාමර ඇතුලට බල්ලන්ට එන්න තහනම් කියලා දාලා තිබුණු නීතිය, තමන් බඩගාගෙන ආවොත් අහෝසි බව හිතාගෙන හිටිය බල්ලෙක්...

~ බයිසිකල් වල යන කොල්ලෝ සහ රෝද හතරට වැඩි වාහන ගේ ඉස්සරහින් යෑම පේන්න බැරි බල්ලෙක්..

~ වතුර/ලයිට් මීටර් කියවන අයට, ලියුම් කාරයන්ට දාපු පාට් නිසා ඒ අය විසින් අපේ ගෙදර blacklist කරලා අන්තිමේදී Inquiry පවා තියන්න හේතු වුණු බල්ලෙක්.

~ ගෙදර කෙනෙක් ගමනක් යද්දී තමන්ට නොකියා ගියොත් ගෙදර ඇඳ, පුටු, මේස යට පවා ඒ නැති කෙනාව හෙව්ව බල්ලෙක්...

තව මතක සටහන් නම් අනන්තයි... මේ බලු සුරතල්ලු ඔක්කොම යන්නම යන්න ගිහින් දැන් හුඟ කල්. ඒත් මේ මොහොතේත් හිත ඇතුලේ මේ වගේ හිනා වෙමින් වල්ග වනමින් ඉන්නවා!

-digital painting with oil brush