නැවතුම

අහසක් පුරා තෙත බිඳුවක් නැති කලෙක

කවියක් ලෙසට වත් නොපිපුණි හිත සතුට

දිය සිඳි බිමක ගුරු පෑ දුහුවිලි අතර

සඟවා බොහෝ කල් විය බිඳි හදවතම

බෝ දුර ඇදෙන ගැල් ගමනක අතරතුර

එක නුග රුකක සිසිලස මහමෙර තරම 

ගණ කළු අඳුරු දින දින පිරි දිගු සසර 

එක තරු කැටක එළියත් දෙනෙතට අඳුන

නුඹ ළය හිස හොවමි, හදවත හඬ අසමි 

මහදට පුරුදු තානම ළඟ හිත තබමි

කවුළුව දුරින් ඉහිරෙන සඳ දිය දකිමි

නුඹේ කටහඬක කැටයම් හීනෙක අඳිමි

Grunge Nature Art