February 14, 2019

අතුරුදන් වීමේ කලාව



මේ මම අන්තර්ජාලේ සැරිසරද්දී දැකපු පින්තූරයක්. අඩුවැඩි වශයෙන් අපි කවුරුත් මෙහෙම කරන වෙලාවල් තියෙන බව මතක් වෙලා මට මේක දැකලා හිනා ගියා.  වැඩියත්ම අන්තර්වර්ත එහෙම නැත්නම් introvert අය. මම මේක පුතාට පෙන්නුවාම එයාටත් හොඳටම හිනා. ටිකක් සද්ද බද්ද අඩු ළමයෙක් නිසා එයාටත් දැන්මම මේක තේරුම් ගන්න පුළුවන් වගේ. හැබැයි දැන් මම මොනවා හරි සෙනග මුණගැහෙන්න තියෙන දේකට අදි මදි කරද්දී " Come on Amma, don't be a social vegan!" කියලා කියන්නත් මිනිහා අමතක කරන්නේ නැහැ!  

මේ කියමන මට මතක් වුණේ Nayomi Shihab Nye ගේ The Art of Disappearing කවිය කියෙව්වාම. ඒකත් එක්තරා විදිහකට social vegan කෙනෙක් වෙන හැටි ගැන කියවෙන එකක්. මේ තියෙන්නේ ඒ කවිය පරිවර්තනය කරන්න උත්සාහයක්. මුල් කවියත් ඒකෙ හඬ පටිගත කිරීමත් තියෙන වෙබ් අඩවියට පරිවර්තනයට පහළින් ඇති ලින්ක් එකෙන් යන්න පුළුවන්.

(දැන් පරිවර්තන කවි යවන්න දිනමිණ පත්තරේ කවි පිටුව නැති නිසාත්, මට නිතරම පොත් පත් වලත්, අන්තර්ජාලයේ හිතට අල්ලන ඉංග්‍රීසි කවි කියවන්න හම්බවෙන නිසාත් ඒවා බෙදාගන්න පරිවර්තනය කරලා මෙහෙම පළ කරන්න හිතුණා. )

The Art Of Disappearing - Poem by Naomi Shihab Nye
         
අතුරුදන් වීමේ කලාව
              
"අප කළින් මුණගැසී තිබෙනවා නේද?"
ඔවුන් ඇසූ විට
"නැහැ!" කියන්න
ඔබට ඔවුන්ගේ සාද ආදියට ආරාධනා කළ විට
පිළිතුරු දෙන්නට පළමුව
ඒ සාද වල විස්තර මතක් කරගන්න
උස් හඬින් තමන් ලියූ කවියක් ගැන ඔබට කියන අය ගැන
කඩදාසි පිඟන් වල පිළිගැන්වූ තෙල් බැඳුනු ලිංගුස් ගැන  

"අප නැවත හමුවිය යුතුයි!"
ඔවුන් කියූ විට 
"ඒ ඇයි?" කියා විමසන්න 

ඔබ ඔවුන්ට ආදරය නැතිවා නොවෙයි
එහෙත් ඔබ පසුවන්නේ
අමතක කරනු බැරි  වැදගත් දේ
යළි මතක් කරන්නට උත්සාහ දරමිනි.

ගස්. පාන්දර ඇසෙන ආරාමයේ ඝණ්ටා හඬ

ඔබ අලුත් ව්‍යාපෘතියක නිරත බව
ඔවුන්ට පවසන්න.
එය කිසිදින නිම නොවෙන ව්‍යාපෘතියකි

වෙළඳ සැලකදී කවුරුන් හෝ ඔබව හඳුනාගත් විට
ඉක්මණින් හිසින් සන් කර ගෝවා ගෙඩියක් වෙන්න
දස වසරකින් නොදුටු කෙනෙක් ඔබේ දොරකඩට ආ විට
ඔබේ අලුත් ගීත ඔහුට ගයන්නට නොවෙහෙසෙන්න
ඒ මඟහැරුණු කාලය ඔබට යළි ලබාගනු නොහැක

ඕනෑම මොහොතක ගිලිහී යා හැකි බව දන්නා
තුරු පතක් සේ සැරිසරන්න
ඉන්පසු ඔබේ කාලය යෙදවිය යුතු දේ ගැන තීරණය කරන්න 
 


The Art of Disappearing on Poemhunter


pic- teepublic.com


6 comments:

  1. Well, I reckon I haven't reached so far as social veganism, but I'm certainly a social vegetarian. Like to meet INTERESTING people occasionally,but occasionally and for a limited time. Other meetings are duties, necessities and obligations.

    ReplyDelete
  2. I can totally empathize with that feelings...:)

    ReplyDelete
  3. To be a Vegan! Is it only a state of mind ? How far is it practicable?

    ReplyDelete