ඩැෆඩිල්!

මේ දවස්වල මෙහේ ඉර එළිය වැඩියෙන් තියෙන, මල් පිපෙන කාලේ. වසන්තය එන බව අපිට මුලින්ම කියන්නේ ඩැෆඩිල් මල්. හීතල කාලේ හරියකට ඉවර වෙන්නත් කළින් ඒවා බොහොම එඩිතරව පිපිලා, ඉර එළියේ කහ පාට හැමතැනම තවරලා වටපිට එළිය කරනවා. 

අවුරුදු ගානකට එපිට ඉඳන් කහපාට ඩැෆඩිල් මල් යායක් තදටම මගේ මතකයට කාවැදිලා තියෙනවා- හැබැයි ඒ නම් පින්තූරයකින්. මම මුලින්ම ඉස්කෝලෙ තෑගි බෙදාදීමේ උත්සවයකදී තෑග්ගක් ලැබුවේ අට වසරේදී. ඒ කාලේ එක එක අංශ වලින් English Day තරඟ තිබුණා . ඒ අවුරුද්දේ Spelling Competition  එකේ පලවෙනි තැන  දිනලා මට තෑග්ග හැටියට ලැබුණේ Ladybird Favourite Poems කියලා පුංචි පොතක්. ඒ වෙද්දී මම පොත් කියවිල්ලට ඇබ්බැහි වුණු පොත් ගුල්ලියක් වෙලා හිටියේ. රහස් පරීක්ෂක පොත් කියවලා මත් වෙලා, කරන්න බැරි වැඩක් බව දැන දැනත් රහස් පරීකෂකයෙක් වෙන්න ඕන කියලා හිතෙමින් තිබුණු කාලේ. ඒත් මම ඒ වෙද්දී කවදාවත් ඉංග්‍රීසි කවි පොතක් කියවලා තිබුණේ නැහැ. මේ පොත අතට ලැබිලා ඒකෙ කවරේ දෙපැත්තේ තිබුණු ලස්සන පින්තූර දිහා මම සෑහෙන්න වෙලාවක් බලාගෙන හිටියා මට මතකයි. ඉස්සරහා තිබුණේ කහ මල් පිපුණු ඩැෆඩිල් යායක්. පිටිපස්සේ තිබුණේ උස ගස් තිබුණු වනාන්තරයක්. ඒ පින්තූර දෙකේම හිතෙන් ඇවිදගෙන ගිහින් අතරමං වෙන්න පුළුවන් ලස්සනක් තිබුණා. 

Ladybird Favourite Poetry book - front & back
photos from arranalexander.co.uk

මේ පොතේ කවි විස්සක් විතර තිබුණු බවක් මට මතකයි. ඒත් මේ වෙද්දී මගේ මතකයේ රැඳිලා තියෙන්නේ එයින් කීපයක් විතරයි. ඒ  Rudyard Kiplingගේ  If කවියත්, William Henry Davies ගේ Leisure කවියත්, Audenගේ  Night Mail කවියත්, William Wordsworth ගේ Daffodils කවියත්. මේ කවි ඔක්කොම අතරින් මම හරියටම වශී වුණේ Daffodils කවියට කිව්වොත් හරි. ඒ වචනවල නැගලා මාත් බොහොම ලේසියෙන් ඩැෆඩිල් මල් පිපුණු කඳු නිම්න දිගේ ගියා. මේ කවියට ආසා නිසාම මම මේ පොත කාලයක් යනකම් නිතරම ළඟම තියාගෙන හිටියා, යන යන තැන අරගෙනත් ගියා, කවියත් කටපාඩම් වුණා. ඒ තරම් ආදරය කළ පොත දැන් නම් ඉතින් කොහේදවත් දන්නේ නැහැ!

ඊළඟ අවුරුද්දේ English Day තරඟ වල Poetry Reciting අංශයට නියමිතව තිබුණේ මේ කවිය බව දැක්කාම මට දැනුණේ නොහිතුව තැනකදී හොඳ යාලුවෙක් මුණගැහුණාම දැනෙන සතුට! මමත් ඉතින් ඒ අවුරුද්දේ ඒ තරඟයටත් ඇතුල් වුණා. Spelling වගේ නෙමෙයි, කවියට කොයිතරම් ආදරේ උනත් මට Poetry Reciting නම් බැරි බව මම දැනගත්තේ ඒ අවුරුද්දේ තමයි! 

මේ දවස්වල අපේ වත්තෙත් තැන තැන ඩැෆඩිල් මල් පිපෙනවා. අඳුරු වැහි කාලයක් කෙළවර මේ මල් ගේන අලුත් බලාපොරොත්තු වලට මම කැමතියි. ඒ වගේම මේවා දකිද්දී හැබැහින් ඩැෆඩිල් මල් නොදැක ඒවාට ආදරය කළ අවුරුදු දහතුනේ වයසට එක මොහොතින් ඉගිලෙන්නත් පුළුවන්! 

I Wandered Lonely as a Cloud |William Wordsworth

I wandered lonely as a cloud

That floats on high o'er vales and hills,

When all at once I saw a crowd,

A host, of golden daffodils;

Beside the lake, beneath the trees,

Fluttering and dancing in the breeze.

Continuous as the stars that shine

And twinkle on the milky way,

They stretched in never-ending line

Along the margin of a bay:

Ten thousand saw I at a glance,

Tossing their heads in sprightly dance.

The waves beside them danced; but they

Out-did the sparkling waves in glee:

A poet could not but be gay,

In such a jocund company:

I gazed—and gazed—but little thought

What wealth the show to me had brought:

For oft, when on my couch I lie

In vacant or in pensive mood,

They flash upon that inward eye

Which is the bliss of solitude;

And then my heart with pleasure fills,

And dances with the daffodils.

Photo- Daffodils in my backyard