සීත කාලෙට පතොක් මල්

අපි ඉන්න පලාතට සීතල කාලයක් තිබුණාට හිම වැටෙන්නේ නම් නැහැ. ඒත් ඉතින් සීතලයි, චුරු චුරු වැස්සයි මාස දෙක තුනක් තියෙනවා. ඒ කාලෙට ඉරත් බොහොම කම්මැලියි. පරක්කු වෙලා නැඟිටලා, නමට විතරක් පෙනී ඉඳලා ඉක්මනටම යන්න යනවා. මේ කාලේ අඳුරු ගතිය වැඩි කරන තවත් දේවල් තමයි වැඩියත්ම ගස් වල කොළ හැලිලා ගිහින් තියෙන එකයි ආසාවකට වත් මලක් දකින්න නැති එකයි. ඉතින් මෙහෙම ගතවෙන කාලෙක මම ම හිටවපු පැළයක කුළුඳුලේ මල් රොත්තක් පිපිලා තියෙන ප්‍රීතිය නිමිත්තෙන් තමයි මේ සටහන ලියන්නේ.

මේ තමයි Zygocactus. Christmas cactus කියලාත් කියනවා. පතොක් පවුලේම සාමාජිකයෙක් වුණත් කාන්තාර ජීවියෙක් නෙමෙයි කියලායි විස්තර හෙව්වාම දැනගන්න ලැබුණේ. ඒකට හේතුව මෙයාට ටිකක් වැඩිපුර වතුර ඕන. කටුත් නැති නිසා ලාමක පතොක් ජාතියක්! බ්‍රසීලය වගේ රටවල් වල වනාන්තරවල උස ගස්වල අතු අතරේ හැදෙන පරපෝෂිත නොවන යැපෙන වර්ගයේ (plants which depend on others for support, but not nutrition) පැළයක්. මේකේ කොළ ඉස්සර අපි පොත් ඇතුලේ දාලා මුල් ඇදෙන කම් බලාගෙන හිටිය අක්කපාන කොළ වගෙයි. මල් නම් පුංචි නෙලුම් මල් වෙසක් කූඩුවක් තරම් විසිතුරුයි!

මට මේ පැළය විශේෂ මේක වීසි කරලා දාලා තිබුණු තැනකින් අරගෙන ඇවිත් පැළ කළ නිසා. එතකොට නම් වේලිලා, දුඹුරු පාට වෙලා මරණාසන්නවයි හිටියේ. ඒ ගෙනෙද්දී මේකේ නමක් ගමක් වත් දැනගෙන හිටියේ නැහැ.  නිකමට වගේ ගෙදර ගෙනැත් මල් පෝච්චියක හිටවලා, වතුර ටිකකුයි ආදරේයි දුන්නාම හරි ඉක්මනට පණ ආවා. එහෙම පණ ඇවිත් මාස හයක් වත් යන්න කලින් තමයි මට මේ මල් ටික තෑගි ලැබුණේ. ඉතින් ඒ නිසා ටිකක් වැඩිපුර විශේෂයි. අනිත් ගහකොළ වල මල් නොපිපෙන කාලයක මල් පිපෙන්න තෝරාගෙන තියෙන නිසා Zygocactus කියන්නේ අපෙන් වැඩියෙන් අවධානයක් හොරාගන්න පැළයක් කියලාත් දැන් තමයි තේරෙන්නේ.