Sometimes

Sometimes ‘I’m sorry’ means more than ‘I love you.’
- B. E. Barnes

සරල ය, ප්‍රේමය

 Love is simple:
it is waking up
knowing you exist
in a mind
outside of your own

it is having one heart
that carries two beats

it is you and me
spoken in terms of
us and we

- Tyler Kent White


දිනමිණ, වසත් සුළඟ අතිරේකය 26/07/2016

පුතුට

සිසිරයේ සීත උදයක
ලේ පාට සිහිනෙක මැද
මහමෙර දෑත මිටි කර
නුඹ රහසේම පිපුණා

කඳුලක රිදෙන සිසිලත්

සුසුමක දැවෙන පවනත්

සිනහවේ මුදු ව අතුරා

නුඹ මවෙත ගෙන ආවා

කුස තුල නිදන කල මෙන්

කටපාඩම් ය තවමත්

නුඹේ හද ගැස්මේ හඬ

මගේ හද මැද දැනෙනා

ඉතින් දිවයනු මැන දුර

ලෝකය නුඹේ පාමුළ!

නුඹ සිනාසෙන හැම විට

මගේ ලොවේ හිරු මැවෙනා

happy birthday my little one!

pic- Adventure Bay, Bruny Island- Tasmania

දෑකැති සඳ සහ රිදී සලබයා

I
Tonight the moon is a perfect…
not quite but nearly sickle
its edges clearly cut
as a white flower in a dim garden
a bone kicked up
on a forest floor
if I bend my knees slightly
and look
I can change its position
maneuvering it
into the shivering branches
of the bare ash tree
II
This morning the silver moth
which had circled and fluttered
against that not quite sickle moon
lay pressed on the carpet
a smudge of grey dust
perfect powdery wings
scattered
under heedless footsteps

-Nicolette Stasko

දිනමිණ වසත් සුළඟ අතිරේකය - 19/07/2016 

දුර

සඳ එළිය ඉහිරෙනා පතන් බිම් කෙළවරක 

පිණි බිඳක් තබා යමි නුඹට හෙට හමුවන්න  

කවි අකුරු හිඟ වුවත් හිස්ම හදවත කොණක

නුඹ අදත් සිත ළඟයි රිදෙන පැතුමක් විලස  

ඇගේ කුඩා රුව

I see my mother waving – her unfussed
smiling au revoir, alone on her verandah,
a small figure half-covered by shadow.

I hold her wave, see myself sharing it
eightfold, once for each of us – a wave
we have grown into

as she perfected it, voiced it over years
listening for the two who died,
losses she carried into her skin,
her children – the only trophies
she ever wanted.

Now I search her face
contained, real as light,
hear over her words sewn into
the wave, 'There are many kinds of love
and I have lived some of them.
- Katherine Gallagher

දිනමිණ- වසත් සුළඟ අතිරේකය 12/07/2016

උදෑසන-ඔබ

සිහින් මිහිදුම විලසට
පැතිරෙන්න හද පතුලත

කඳු හිසක දුර තැවරෙන
රන්සුනු බිඳයි ඔබ මට
ඇහැරවා හැම පිණි බිඳ
දේදුණු තබා යනු මැන
නොකියූ කවක් ලියනෙමි
විල් දියක කැඩපත මත 

dawn in Golden Valley, Tasmania

විලෝ ගස

මර්ට්ල් මල් ඉහිරී ගිය සොඳුරු යෞවන බිමක
වැතිර උන්නෙමු දිනෙක, මැයි මසත් නැවුම් කල
මුහුලසෙහි සඳ කිරණ දැවටුවා විලෝ ගස
පිණි දියෙන් දිලිසුණා රෝස කැකුළුද ඈත

අද වැතිර හිඳිමි මම බිඳෙනසුලු පොළොව මත
අයදිමින් මියයන්න, මියඇදුණු වසර ලෙස
අව පැහැ ව, වියලෙමින් රෝස කුසුමෙහි නටුව
හිස සලයි විලෝ ගස, දුරක විසිකර සුළඟ

`````````````````````````
The Willow | Dorothy Parker

On sweet young earth where the myrtle presses,
Long we lay, when the May was new;
The willow was winding the moon in her tresses,
The bud of the rose was told with dew.

And now on the brittle ground I'm lying,
Screaming to die with the dead year's dead;
The stem of the rose is black and drying,
The willow is tossing the wind from her head.

pic- Sanjeet V

දිනමිණ වසත් සුළඟ අතිරේකය 05/07/2015