November 14, 2017

හිරු බැස යද්දී




අහසක් පුරා ගණ කළුවර වැසුණු කල
තරුවක තිතක වත් නෑඳුනි සෙනෙහෙ දුල
හැපෙමින් හඬන විට නිම් නැති කඳුළු රළ
කිසිවක් නොකියාම වියැකුණි වළා පෙළ

හඳුනමි කලක සිට, මිතුරුයි නිහඬ බව
හසරැලි නූපන් ම යුග නම් තිබුණි තව
එනමුදු නුඹේ කටහඬ සිත මවන කව
නුබ රුදු අඳුර දුරලන රන් කිරණ රුව























Sunset, Barwon Heads beach, Victoria




1 comment:

  1. /නුබ රුදු අඳුර දුරලන රන් කිරණ රුව/
    හරි අපුරු කවියක්නේ. හරියට හංස සංදේශයේ තිබෙන කවියක් වගෙයි. 'හිරු බස යද්දී' මාතෘකාවට තව කවි කිහිපයක් එකතු කළොත් හොඳයයි මට හිතෙනවා.

    තාත්තා

    ReplyDelete