මනුසත් බව ගැන පුදුම සහගත කාරණා කිහිපයකි. ළමා වියේදී අප වැඩිහිටි වන්නට ඇඟිලි ගනිමු. නමුත් වැඩිහිටි වියේදී අප තැවෙන්නේ ළමා කාලයට යන්නට ඇත්නම්...

මා ඇඳෙන් බැස ගොස් විසිත්ත කාමරයේ සැප පුටුවක හිඳ බැලූ බැල්මට කිසි දෙයක් නොකරමින් සිටිද්දී පර්සි ට පැහැදිලි කිරීමක් කළ යුතු විය “මා මේ කරන්නේ ...

ඒ ගම්මානය කෙතරම් කුඩා එකක්ද යත් එය කිසිම සිතියමක සලකුණු ව තිබුණේ නැත. ප්‍රාදේශීය මිනින්දෝරු සිතියම් වල පවා එය ලකුණු වුයේ ඉතා කුඩා තිතකිනි. ...

බැලූ බැල්මට එයාව පෙනුණේ ඉස්කෝලේ ඇරිලා එන තවත් පිරිමි ළමයෙක් වගෙයි. පොත් මිටියක්ම උස්සාගෙන හිටිය එයාගේ ඇස් කණ්නාඩි දෙක නහයෙන් පහතට ලෙස්සමින්...

“ප්‍රේමය සම්බන්ධ කාරණා වලදී  මම නම් ඉතා ප්‍රවේසම් වෙමි, නැණවත් ව කටයුතු කරමි, කල්පනාවෙන් තෝරාගනිමි” මෙසේ කියන්නන් නොව තමන් කිසිදු තෝරාගැනී...